Week 1

Woensdag 7 januari

Vandaag hebben mijn honden voor het eerst voor een echte slee gestaan. :) Samen met de 3 husky's en samojeed van Eino. Het was wat onwennig in het begin en de reuen onder elkaar hadden wat moeite met gezellig zijn tegen elkaar.. Maar uiteindelijk ging het fantastisch voor een eerste keer. Vooral Iska was helemaal in haar element. Ze had de lijn continue strak en heeft 15 kilometer lang keihard gewerkt. Hetzelfde kan helaas niet gezegd worden van onze diva, Boaz. Meneer had last van ijsklontjes en moest met enige regelmaat ineens op de rem om even rustig zijn pootjes schoon te likken. Volgende keer krijgt hij dus sokjes aan die ik gelukkig van lenen van Ritva.

Donderdag 8 januari

Vandaag moesten er 5 pups (1/2 jaar) naar de dierenarts voor hun entingen. Ze waren nog nooit meegeweest met de trailer en dat bleek dus nog een flinke uitdaging. Met veel vang en vliegwerk uiteindelijk alle pups uit hun slaaphok gekregen en in de trailer gezet. Allemaal samen met een andere, rustige hond, zodat het allemaal iets minder spannend zou zijn. Ik bleef bij de dierenarts om te helpen terwijl Ritva de pups 1 voor 1 ging ophalen en terugbrengen. Allemaal heel leuk en leerzaam.

In het laatste daglicht ben ik nog even gaan wandelen met de witjes. Die hebben zich heerlijk vermaakt in het dikke pak sneeuw.

Vrijdag 9 januari

Vandaag moesten we nogal vroeg uit bed. Onze hulp was namelijk gevraagd door een huskyfarm hier in de buurt. Zij hebben 140+ honden en ontvangen veel toeristen die een arrangement boeken met o.a. ijsvissen, sneeuwscooter safari en huskytocht. Door de enorme vraag en het feit dat de honden niet altijd kunnen lopen worden Reija en Ritva regelmatig ingeschakeld om de last wat te verlichten. Dus met 24 honden gingen wij om half 7 op pad. Per 3 teams (6 honden per team) reed er 1 sneeuwscooter voorop om alles in de gaten te houden. Een van die sneeuwscooters werd bestuurd door Reija, met mijzelf achterstevoren achterop om de toeristen via commando's te laten weten of ze moesten vertragen of moesten stoppen. Ook zijn er wel eens honden waar de lijnen van verstrikt raken en die moest ik dan weer recht zetten. We hebben Nederlandse, Australische en Zwitserse toeristen mogen begeleiden. Superleuke ervaring en ook wel fijn om weer even Nederlands te kunnen praten met zulke gelukkige mensen! Het is echt een magische ervaring, die bijna als normaal wordt ervaren door de mensen die hier wonen. Al betwijfel ik of je ooit blind kunt zijn voor zulke mooie beelden.

Morgen ga ik bij rendieren kijken. Iets wat Ritva "the seperation" noemt. Blijkbaar heeft het iets te maken met de rendieren die ze houden en welke ze gaan verkopen. Geen idee wat ik kan verwachten. Ik laat me verrassen! :D

Foto's staan weer bij foto's..

Dikke kus van mij xx